We wszystkich przypadkach przedszkole funkcjonuje jako przejście między środowiskiem domowym, obejmującym przede wszystkim zabawę i zajęcia rodzinne, do bardziej zorganizowanego środowiska większej grupy rówieśników prowadzonej przez dorosłych, którzy nie są ich rodzicami. Opierając się na filozofii niemieckiego pedagoga Friedricha Wilhelma Augusta Fröbla, zajęcia przedszkolne, choć ustrukturyzowane, na ogół skupiają się na zabawie i zajęciach twórczych, ucząc o przyrodzie, jednocześnie wprowadzając dzieci w odpowiednie formy relacji międzyludzkich w szerszej grupie społecznej.
O twórcy systemu przedszkolnego
Friedrich Wilhelm August Fröbel (1782-1852), niemiecki pedagog, był twórcą systemu przedszkoli. Syn pastora luterańskiego, Fröbel był dzieckiem samotnym ze względu na brak czasu, jaki mogli zapewnić mu rodzice, w wyniku czego nawiązał młodzieńczą więź z naturą. Ten związek, wraz z jego silną wiarą chrześcijańską, stanowił podstawę jego filozofii wychowawczej. Fröbel wierzył, że ludzie mają naturalną zdolność do bycia produktywnymi i kreatywnymi, a spełnienie tego następuje poprzez „rozwijanie ich w harmonii z Bogiem i światem”. „Ojciec przedszkola” zastosował tę filozofię do edukacji dzieci, ponieważ wierzył, że rozwój poprzez swobodne wyrażanie siebie, kreatywność, udział w życiu społecznym i ekspresję ruchową stanowi podstawę stabilności społecznej i przewodnictwa od młodości do dorosłości.
Zabawa była postrzegana przez Fröbela jako naturalny sposób uczenia się dziecka, a nauka ta powinna być oparta na tym, co nazwał „darami” i „zajęciami” lub „zajęciami”. „Prezenty” były serią obiektów geometrycznych, które były używane do tworzenia struktur i obrazów, które dzieliły się na trzy podstawowe kategorie. Kategorie te ponownie odzwierciedlały wierzenia Fröbla w przyrodę i religię: „formy natury lub życia”, „formy wiedzy lub nauki” oraz „formy piękna lub sztuki”. Głównym celem edukacyjnym stojącym za zabawą tymi „prezentami” było umożliwienie dzieciom poznania podstawowych koncepcji reprezentowanych przez przedmioty. Użyte przez Fröbela „zawody” lub „czynności” składały się z szeregu ustrukturyzowanych działań, które dostarczały zmysłów doświadczenia dla dzieci Fröbel utrzymywał również, że dzieci mają większy potencjał uczenia się poprzez odgrywanie ról niż poprzez dyskusje. Przed założeniem pierwszego przedszkola Fröbel zauważył, że młodsze dzieci poniżej wymaganego wieku uczęszczania do szkoły były zaniedbywane przez system oświaty.
