Preparatyka metalograficzna

Preparatyka metalograficzna – wypłukiwanie cząstek

Szlifowanie na mokro jest generalnie stosowane przy mieleniu średnim i dokładnym, aby uniknąć możliwych efektów ubocznych związanych z ogrzewaniem, takich jak odpuszczanie, transformacja, starzenie, początkowe topnienie itp. Szlifowanie na mokro zapewnia również wypłukiwanie luźnych cząstek i utrzymuje odsłonięte ostre krawędzie mielnika w każdym momencie.

Polerowanie mechaniczne

Polerowanie polega na użyciu ścierniwa, zawieszonego w roztworze wodnym, na pokrytej tkaniną tarczy napędzanej elektrycznie. Diamentowe materiały ścierne to najlepsze i najdroższe związki stosowane w polerowaniu; proszki tlenku glinu o standardowej wielkości są stosowane do celów ogólnych. Po końcowym etapie drobnego mielenia o ziarnistości 600 próbka MUSI zostać umyta i dokładnie wysuszona przed przystąpieniem do pierwszego etapu polerowania! Na etapie polerowania nawet twarde cząsteczki pyłu w powietrzu, które osadzają się na ściereczce polerskiej, mogą powodować niepożądane zarysowania preparatu! Przed każdym etapem polerowania należy dokładnie umyć preparat i ręce operatora!

Rozpoczynając od zawieszonych w wodzie cząstek tlenku glinu o wielkości 25 mikronów (zawieszonych w wodzie) na tkaninie nylonowej, należy całkowicie usunąć ostatnią drobnoziarnistą warstwę powierzchniową powstałą w wyniku poprzedniej procedury szlifowania przy prędkości obrotowej 150-200 obr./min. Próbka jest początkowo trzymana w jednej pozycji na ściernicy, bez obracania, aż do usunięcia większości wcześniejszych śladów szlifowania. Można go obracać powoli, w kierunku przeciwnym do obrotu koła, aż widoczne będą tylko rysy z 25-mikronowego tlenku glinu. Podczas początkowego etapu polerowania preparat można przykładać z umiarkowanym naciskiem, a cały etap powinien trwać od 1 do 2 minut!

Polerowanie

Po dokładnym umyciu próbki przejdź do etapu 5 mikronów, gdzie oddzielna tarcza polerska z cząstkami 5 mikronów; powtórz procedurę opisaną powyżej, używając mniejszego nacisku i stopniowego ruchu obrotowego w poprzek szmatki polerskiej. Końcowy etap polerowania z 1-mikronowymi zawieszonymi cząsteczkami tlenku glinu powinien być przeprowadzony na oddzielnej tarczy polerskiej po „Dokładnym umyciu preparatu i rąk operatora” przy mniejszej prędkości 100 – 150 obr./min przy użyciu ściereczki z włosiem. Po 1-2 minutach prawidłowo wypolerowany preparat powinien mieć lustrzaną powierzchnię bez rys! Podczas końcowego polerowania należy wywierać minimalny nacisk, a czas powinien być ograniczony do minimum, ponieważ drapany materiał dopasuje się do kształtu próbki pod naciskiem.