Po utwardzeniu żywicy epoksydowej można przygotować próbkę. Należy zachować ostrożność podczas montażu na zimno ze względu na stosunkowo słabą przyczepność między krawędziami preparatu a zatyczką epoksydową; często tworzą się luki, które mogą pogorszyć jakość próbki. Ze względu na perfekcję wymaganą od idealnie przygotowanej próbki metalograficznej, istotne jest staranne wykonanie każdego etapu przygotowania.
W jakim celu wykonuje się szlifowanie?
Celem etapu szlifowania zgrubnego metalografie pik jest uzyskanie początkowej płaskiej powierzchni niezbędnej do kolejnych etapów szlifowania i polerowania. W wyniku skrawania i szlifowania materiał może zostać poddany obróbce plastycznej na zimno na znaczną głębokość z powstaniem strefy przejściowej odkształconego materiału pomiędzy powierzchnią a nieodkształconym metalem. Szlifowanie gruboziarniste można przeprowadzić na mokro lub na sucho przy użyciu napędzanych elektrycznie dysków lub pasów o ziarnistości od 80 do 180, ale należy uważać, aby uniknąć znacznego nagrzania próbki. Ostatecznym celem jest uzyskanie płaskiej powierzchni wolnej od wszelkich wcześniejszych śladów narzędzi i obróbki na zimno w wyniku cięcia próbki.
Ważnym czynnikiem podczas etapów szlifowania zgrubnego i dokładnego jest to, aby zadrapania były jednorodne pod względem wielkości i równoległe do siebie na każdym etapie szlifowania. Prawidłowe szlifowanie polega na obracaniu próbki o 90 stopni pomiędzy etapami, przy czym kąt szlifowania musi być utrzymywany na stałym poziomie podczas szlifowania na każdym etapie.
Mielenie średnie i dokładne
Średnie i dokładne mielenie próbek metalurgicznych jest ściśle związane z poprzedzającym je mieleniem grubym. Każdy etap przygotowania próbki metalograficznej musi być wykonany z należytą starannością; cały proces ma na celu uzyskanie powierzchni wolnej od zarysowań dzięki zastosowaniu serii coraz drobniejszych materiałów ściernych. Niezachowanie ostrożności na jakimkolwiek etapie spowoduje, że próbka będzie niezadowalająca. Chodzi o to, aby ostrożnie przechodzić od jednego etapu do drugiego, w którym materiały ścierne stają się drobniejsze na każdym kolejnym etapie. Przejście z jednego etapu do drugiego powinno nastąpić dopiero po całkowitym usunięciu wszystkich rys z poprzedniego etapu.
Ogólnie rzecz biorąc, kolejne etapy to SiC o ziarnistości 240, 320, 400 i 600, a szybkość szlifowania powinna stopniowo spadać z jednego etapu na drugi. Właściwe mielenie polega na obracaniu próbki między etapami, przy czym kąt szlifowania musi być utrzymywany na stałym poziomie podczas mielenia na każdym etapie.
